Polski pisarz science fiction oraz tłumacz. Studiował na Politechnice Warszawskiej, następnie cybernetykę w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Jego utwory należą do nurtu fantastyki socjologicznej. Był publicystą w tygodniku studenckim „Politechnik”, współpracował z „Przeglądem Technicznym”. W latach 1982-1984 był zastępcą redaktora naczelnego „Fantastyki”. Od 1984 pracował w Redakcji Fantastyki Naukowej Krajowej Agencji Wydawniczej (KAW). Działacz międzynarodowego fandomu, członek World SF. Zadebiutował jako pisarz opowiadaniem „Test” (1977) na łamach „Politechnika”. Zamieścił też swoje utwory w antologii Spotkanie w przestworzach. Jego pierwszą książką był zbiór opowiadań Tak bardzo chciał być człowiekiem, wydany w 1982. W roku 1984, nakładem Krajowej Agencji Wydawniczej, ukazała się jego pierwsza powieść – „Umrzeć, by nie zginąć”, o dziejach genetycznie „poprawionych” ludzi-astronautów. W 1988 wydawnictwo „Orbita” wydało prequel tej książki (utwór poprzedzający akcję uprzednio wydanego), zatytułowany „Mutanci”. Trzecia książka cyklu, „Dzieci Hildora” czekała trzydzieści lat na powstanie, ostatecznie zrealizowana została przy współudziale Marka Żelkowskiego. Markowski tłumaczył również m.in. komiksy z serii Thorgal oraz powieść Formy Chaosu Colina Kappa. Na początku lat 90. założył wydawnictwo Temark, które wydawało powieści SF, a także przez rok polską edycję amerykańskiego czasopisma Isaac Asimov’s Science Fiction Magazine.